Najdok³adniejszym wska¼nikiem jest studnia u s±siada, je¶li pañstwa bliski s±siad ma na swojej posesji studnie g³êbinow± to proszê go spytaæ o g³êboko¶æ jego studni.

Zasada ustalenia minimalnej g³êboko¶ci studni wydaje siê do¶æ prosta: dowierciæ siê do warstwy wodono¶nej i zag³êbiæ w niej rurê z filtrem studziennym na g³êboko¶æ 4-6m, lub g³êbiej. G³êboko¶æ studni w ka¿dym przypadku jest spraw± indywidualn± i mo¿e siê znacznie ró¿niæ w poszczególnych miejscowo¶ciach, lub nawet w obrêbie jednej. Ró¿nice, w terenach ¿wirowo-piaszczystych, wynikaj± najczê¶ciej ze zró¿nicowanego ukszta³towania terenu, czyli po³o¿enia danego miejsca, wzglêdem poziomu wód podziemnych. W bardziej ró¿norodnych geologicznie terenach, ró¿nica ta bêdzie wynikaæ dodatkowo z budowy geologicznej gruntu w danym miejscu. Na Opolszczy¼nie najczê¶ciej wykonuje siê studnie na g³êboko¶æ pomiêdzy 12 a 22 metry. Naturalnie istniej± równie¿ obszary, na których warstwa wodono¶na znajduje siê bardzo g³êboko.

W chwili obecnej nasze mo¿liwo¶ci sprzêtowe pozwalaj± nam na wiercenie studni w miêkkich frakcjach (piachach, ¿wirach, glinach, i³ach) do 60 metrów, natomiast w ska³ach paradoksalnie nawet do 120 metrów.